Η Διδακτική των Μαθηματικών, και κατ’ επέκταση η Διδακτική των Θετικών Επιστημών, έχει απασχολήσει έντονα τους ερευνητές και την μαθηματική κοινότητα τις τελευταίες δεκαετίες. Η έντονη τεχνολογική αλλαγή στην καθημερινότητα, η μη εναρμόνιση αυτής της αλλαγής με το σχολείο και τις ανάγκες των μαθητών, αλλά και των εκπαιδευτικών καθώς και οι έντονοι ρυθμοί της ζωής έδωσε στους ερευνητές την αφορμή να εξετάσουν την Διδακτική των Μαθηματικών ως ένα καινούργιο επιστημονικό πεδίο. Ένα πεδίο που θεωρεί τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τη σχολική κοινότητα αλλά και το μαθησιακό περιεχόμενο ως ανεξάρτητες μεταβλητές, οι οποίες πρέπει να μελετηθούν ξεχωριστά σε πρώτο επίπεδο, με σκοπό να βρεθούν οι κατάλληλοι τρόποι ανάπτυξης και εξέλιξης τους.
Σε δεύτερο επίπεδο εξετάζεται πως αυτές οι μεταβλητές επηρεάζουν η μια την άλλη και πως μπορούν να γεφυρωθούν οι σχέσεις μεταξύ τους, με σκοπό την ομαλή συνύπαρξης τους. Επιπλέον, να απαντηθούν σημαντικά ερευνητικά ερωτήματα ζωτικής σημασίας, όπως γιατί τελικά χρειάζεται η Μαθηματική Γνώση με τον τρόπο που δομείται σήμερα στα σχολεία, πως θα προσεγγίσουμε τους μαθητές με τέτοιο τρόπο ώστε τα Μαθηματικά και Φυσικές Επιστήμες να σταματήσουν να τους φοβίζουν και να αρχίσουν να αξιοποιούν τα εφόδια που τους παρέχονται, καθώς και τι νέους τρόπους διδασκαλίας θα πρέπει να αναπτυχθούν έτσι ώστε να διευκολυνθεί η διδασκαλία των εκπαιδευτικών.
Τέλος, ένα σημαντικό κομμάτι της Διδακτικής των Μαθηματικών είναι η δημιουργία ευκαιριών μέσω κατάλληλων προγραμμάτων επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, στα οποία θα έχουν τη δυνατότητα να δοκιμάσουν τις δυνατότητες τους σε δραστηριότητες, προγράμματα λογισμικών, παρεμβάσεις και πρακτική άσκηση με μαθητές όλων των ηλικιών.
Όλα τα παραπάνω, είναι πτυχές της έρευνας της Διδακτικής και συνεχώς εμφανίζονται και πιο σύνθετα ερωτήματα, τα οποία απαιτούν και κατάλληλα μοντέλα διδασκαλιών.